Παρασκευάσματα καλλυντικών γαλακτωμάτων 2 από 2

Το μείγμα λαδιού αποτελείται από διπροπυλαιθέρα σε αναλογία 3:1.Ο υδρόφιλος γαλακτωματοποιητής είναι ένα μείγμα κοκο-γλυκοζίτη (C8-14 APG) και λαουρεθικού νατρίου (SLES). (ΓΤΟ). Η περιεκτικότητα σε νερό παραμένει αμετάβλητη στο 60%.

Ξεκινώντας με το σύστημα χωρίς λάδι και συν-γαλακτωματοποιητή, το μίγμα 40% C8-14 APG/SLES σε νερό σχηματίζει έναν εξαγωνικό υγρό κρύσταλλο.Η επιφανειοδραστική πάστα είναι πολύ παχύρρευστη και δεν μπορεί να αντληθεί στους 25℃.

Μόνο ένα μικρό μέρος του μίγματος C8-14 APG/SLES αντικαθίσταται με ένα υδρόφοβο συν-επιφανειοδραστικό ΓΤΟ για την παραγωγή μιας στρωματοποιημένης φάσης με μέσο ιξώδες 23000 mPa·s στο 1s-1.Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η πάστα επιφανειοδραστικής ουσίας υψηλού ιξώδους γίνεται ένα αντλήσιμο συμπύκνωμα επιφανειοδραστικής ουσίας.

Παρά την αυξημένη περιεκτικότητα σε ΓΤΟ, η ελασματική φάση παραμένει άθικτη.Ωστόσο, το ιξώδες αυξάνεται σημαντικά και φτάνει επίπεδα για το υγρό πήκτωμα που είναι ακόμη και πάνω από αυτά της εξαγωνικής φάσης.Στη γωνία ΓΤΟ, το μείγμα ΓΤΟ και νερού σχηματίζει ένα συμπαγές κυβικό τζελ.Όταν προστίθεται λάδι, σχηματίζεται ένα αντίστροφο εξαγωνικό υγρό με νερό ως εσωτερική φάση.Ο εξαγωνικός υγρός κρύσταλλος πλούσιος σε επιφανειοδραστικά και ο ελασματοποιημένος υγρός κρύσταλλος διαφέρουν σημαντικά στις αντιδράσεις τους στην προσθήκη λαδιού.Ενώ ο εξαγωνικός υγρός κρύσταλλος μπορεί να απορροφήσει μόνο πολύ μικρές ποσότητες λαδιού, η περιοχή ελασματοειδούς φάσης εκτείνεται πολύ προς τη γωνία λαδιού.Η ικανότητα του ελασματοειδούς υγρού κρυστάλλου να απορροφά πετρέλαιο αυξάνεται σαφώς με την αύξηση της περιεκτικότητας σε ΓΤΟ.

Τα μικρογαλακτώματα σχηματίζονται μόνο σε συστήματα με χαμηλή περιεκτικότητα σε ΓΤΟ.Μια περιοχή μικρογαλακτωμάτων o/w χαμηλού ιξώδους εκτείνεται από τη γωνία APG/SLES κατά μήκος του άξονα επιφανειοδραστικής ουσίας/ελαίου μέχρι μια ποσότητα λαδιού 14%.το μικρογαλάκτωμα αποτελείται από 24% επιφανειοδραστικές ουσίες, 4% συνγαλακτωματοποιητή και 12% λάδι, που αντιπροσωπεύει ένα συμπύκνωμα επιφανειοδραστικού που περιέχει λάδι με ιξώδες 1600 mPa·s σε 1 S-1.

Η ελασματική περιοχή ακολουθείται από ένα δεύτερο μικρογαλάκτωμα.Αυτό το μικρογαλάκτωμα είναι μια γέλη πλούσια σε λάδι με ιξώδες 20.000 mPa·s σε 1 S^-1(12% επιφανειοδραστικές ουσίες, 8% συνγαλακτωματοποιητής, 20% έλαια) και είναι κατάλληλο ως αφρόλουτρο επαναλιπάνσεως.Το μείγμα C8-14 APG/SLES βοηθά με καθαριστικές ιδιότητες και αφρούς, ενώ το λιπαρό μείγμα δρα ως συμπλήρωμα περιποίησης δέρματος. σπάει κατά τη χρήση. Κατά τη διαδικασία του ξεβγάλματος, το μικρογαλάκτωμα με τα κατάλληλα συστατικά αραιώνεται με πολύ νερό, το οποίο απελευθερώνει λιπαρότητα και δρα ως συμπλήρωμα στο δέρμα.

Συνοψίζοντας, οι αλκυλογλυκοσίδες μπορούν να συνδυαστούν με κατάλληλους συν-γαλακτωματοποιητές και μίγματα ελαίων για την παρασκευή μικρογαλακτωμάτων.Χαρακτηρίζεται από διαφάνεια, σταθερότητα σε υψηλή θερμοκρασία, υψηλή σταθερότητα αποθήκευσης και υψηλή διαλυτότητα.

Οι ιδιότητες των αλκυλο πολυγλυκοσίδων με σχετικά μακριές αλκυλικές αλυσίδες (C16 έως C22) ως γαλακτωματοποιητές o/w είναι ακόμη πιο έντονες.Σε συμβατικά γαλακτώματα με λιπαρή αλκοόλη ή στεατικό γλυκερύλιο ως συνγαλακτωματοποιητή και ρυθμιστή συνοχής, οι αλκυλοπολυγλυκοσίδες μακράς αλυσίδας παρουσιάζουν καλύτερη σταθερότητα από το C12-14 APG μέσης αλυσίδας που περιγράφηκε παραπάνω.Τεχνικά, η άμεση γλυκοζίωση της C16-18 λιπαρής αλκοόλης οδηγεί σε ένα μείγμα C16-18 αλκυλο πολυγλυκοσίδη και κετεαρυλική αλκοόλη από την οποία η κετεαρυλική αλκοόλη δεν μπορεί να αποσταχθεί πλήρως με συνήθεις τεχνικές για να αποφευχθεί η αλλοίωση του χρώματος και της οσμής.Χρησιμοποιώντας την υπολειμματική κεταρυλική αλκοόλη ως συν-γαλακτωματοποιητή, οι αυτογαλακτωματοποιούμενες βάσεις O/W που περιέχουν 20-60% C6/18 αλκυλο πολυγλυκοσίδη είναι οι καταλληλότερες στην πράξη για τη σύνθεση καλλυντικών κρεμών και λοσιόν που βασίζονται αποκλειστικά σε φυτικές πρώτες ύλες.Το ιξώδες προσαρμόζεται εύκολα μέσω της ποσότητας της ένωσης αλκυλοπολυγλυκοσιδίου/κετεαρυλικής αλκοόλης και παρατηρείται εξαιρετική σταθερότητα, ακόμη και στην περίπτωση εξαιρετικά πολικών μαλακτικών, όπως τα τριγλυκερίδια.