Βασικά, η διαδικασία αντίδρασης όλων των υδατανθράκων που συντίθενται από τον Fischer με αλκυλογλυκοσίδες μπορεί να ανάγεται σε δύο παραλλαγές διεργασίας, συγκεκριμένα, άμεση σύνθεση και διακεταλίωση. Και στις δύο περιπτώσεις, η αντίδραση μπορεί να προχωρήσει σε παρτίδες ή συνεχώς.
Κάτω από άμεση σύνθεση, ο υδατάνθρακας αντιδρά απευθείας με τη λιπαρή αλκοόλη για να σχηματίσει τον απαιτούμενο αλκυλοπολυγλυκοσίδη μακράς αλυσίδας. Ο υδατάνθρακας που χρησιμοποιείται συχνά στεγνώνει πριν από την πραγματική αντίδραση (για παράδειγμα για να αφαιρεθεί το κρύσταλλο-νερό σε περίπτωση μονοϋδρικής γλυκόζης=δεξτρόζης). Αυτό το στάδιο ξήρανσης ελαχιστοποιεί τις παράπλευρες αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα παρουσία νερού.
Στην άμεση σύνθεση, το μονομερές στερεό τύπο γλυκόζης χρησιμοποιείται ως λεπτόκοκκο σωματιδιακό στερεό. Δεδομένου ότι η αντίδραση είναι μια ανομοιόμορφη αντίδραση στερεού/υγρού, το στερεό πρέπει να εναιωρηθεί πλήρως στην αλκοόλη.
Το σιρόπι γλυκόζης υψηλής αποικοδόμησης (DE>96, DE=ισοδύναμα δεξτρόζης) μπορεί να αντιδράσει σε μια τροποποιημένη άμεση σύνθεση. Η χρήση ενός δεύτερου διαλύτη και/ή γαλακτωματοποιητών (για παράδειγμα αλκυλοπολυγλυκοσίδης) παρέχει σταθερή διασπορά λεπτών σταγονιδίων μεταξύ αλκοόλης και σιροπιού γλυκόζης.
Η διεργασία τρανσακεταλοποίησης δύο σταδίων απαιτεί περισσότερο εξοπλισμό από την άμεση σύνθεση. Στο πρώτο στάδιο, ο υδατάνθρακας αντιδρά με μια αλκοόλη βραχείας αλυσίδας (για παράδειγμα n-βουτανόλη ή προπυλενογλυκόλη) και προαιρετικά αναπτύσσεται-μεντζές. Στο δεύτερο στάδιο, ο αλκυλογλυκοσίδης βραχείας αλυσίδας τρανσακεταλοποιείται με μια αλκοόλη σχετικά μακράς αλυσίδας για να σχηματιστεί ο απαιτούμενος αλκυλοπολυγλυκοσίδης. Εάν η μοριακή αναλογία υδατάνθρακα προς αλκοόλη είναι η ίδια, η κατανομή ολιγομερών που λαμβάνεται στη διαδικασία της τρανσακεταλοποίησης είναι βασικά η ίδια με αυτή που λαμβάνεται κατά την άμεση σύνθεση.
Εάν χρησιμοποιούνται ολιγο-και πολυγλυκόζες (για παράδειγμα άμυλο, σιρόπια με χαμηλή τιμή DE), εφαρμόζεται η διαδικασία transacetalization. Ο απαραίτητος αποπολυμερισμός αυτών των πρώτων υλών απαιτεί θερμοκρασίες >140℃. Βασίζεται στο αλκοόλ που χρησιμοποιείται, αυτό μπορεί να δημιουργήσει αντίστοιχα υψηλότερες πιέσεις που επιβάλλουν πιο αυστηρές απαιτήσεις στον εξοπλισμό και μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερο κόστος της εγκατάστασης. Γενικά, με την ίδια δυναμικότητα, η παραγωγή της διεργασίας διαακεταλίωσης κοστίζει υψηλότερο από την άμεση σύνθεση. Εκτός από τα δύο στάδια αντίδρασης, πρέπει να παρέχονται πρόσθετες εγκαταστάσεις αποθήκευσης, καθώς και προαιρετικές εγκαταστάσεις εργασίας για αλκοόλες βραχείας αλυσίδας. Λόγω των ειδικών ακαθαρσιών στο άμυλο (όπως οι πρωτεΐνες), οι αλκυλογλυκοσίδες πρέπει να υποστούν πρόσθετη ή λεπτότερη διύλιση. Σε μια απλοποιημένη διαδικασία διακεταλίωσης, σιρόπια με υψηλή περιεκτικότητα σε γλυκόζη (DE>96%) ή στερεοί τύποι γλυκόζης μπορούν να αντιδράσουν με αλκοόλες βραχείας αλυσίδας υπό κανονική πίεση, συνεχίζει να έχουν αναπτυχθεί διεργασίες σε αυτή τη βάση. (Το σχήμα 3 δείχνει και τις δύο οδούς σύνθεσης για αλκυλο πολυγλυκοσίδες)