Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για την παρασκευή μιγμάτων αλκυλο πολυγλυκοσιδίων ή αλκυλο πολυγλυκοσιδών. Διάφορες συνθετικές μέθοδοι κυμαίνονται από στερεοτακτικές συνθετικές οδούς που χρησιμοποιούν προστατευτικές ομάδες (καθιστώντας τις ενώσεις εξαιρετικά εκλεκτικές) έως μη εκλεκτικές συνθετικές οδούς (ανάμιξη ισομερών με ολιγομερή).
Οποιαδήποτε διαδικασία παραγωγής κατάλληλη για χρήση σε βιομηχανική κλίμακα πρέπει να πληροί πολλά κριτήρια. Είναι πολύ σημαντικό να παράγονται προϊόντα με κατάλληλες ιδιότητες και οικονομικές διαδικασίες. Υπάρχουν και άλλες πτυχές, όπως η ελαχιστοποίηση των παρενεργειών ή των αποβλήτων και των εκπομπών. Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται θα πρέπει να είναι ευέλικτη, ώστε η απόδοση και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος να μπορούν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της αγοράς.
Στη βιομηχανική παραγωγή αλκυλο πολυγλυκοσιδίων, μια διαδικασία που βασίζεται στη σύνθεση Fischer ήταν επιτυχής. Η ανάπτυξή τους ξεκίνησε πριν από περίπου 20 χρόνια και έχει επιταχυνθεί την τελευταία δεκαετία. Η ανάπτυξη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου επέτρεψε στη μέθοδο σύνθεσης να γίνει πιο αποτελεσματική και τελικά ελκυστική για βιομηχανικές εφαρμογές. Οι βελτιστοποιήσεις λειτουργούν, ιδιαίτερα στη χρήση αλκοολών μακράς αλυσίδας όπως η δωδεκανόλη/τετραδεκανόλη
(C12-14 -OH), έχουν βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα των προϊόντων και την οικονομία της διαδικασίας. Η σύγχρονη μονάδα παραγωγής που βασίζεται στη Fischer Synthesis είναι η ενσάρκωση της τεχνολογίας χαμηλών αποβλήτων, μηδενικών εκπομπών. Ένα άλλο πλεονέκτημα της σύνθεσης Fischer είναι ότι ο μέσος βαθμός πολυμερισμού των προϊόντων μπορεί να ελεγχθεί σε ένα ευρύ φάσμα ακρίβειας. Ως εκ τούτου, οι σχετικές ιδιότητες, όπως η υδροφιλία/υδατοδιαλυτότητα, μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις. Επιπλέον, η βάση της πρώτης ύλης δεν επηρεάζεται πλέον από την άνυδρη γλυκόζη.
1. Πρώτες ύλες για την παραγωγή αλκυλο πολυγλυκοσιδίων
1.1 Λιπαρά Αλκοόλ
Οι λιπαρές αλκοόλες μπορούν να ληφθούν από πετροχημικές πρώτες ύλες (συνθετικές λιπαρές αλκοόλες) ή από φυσικούς, ανανεώσιμους πόρους, όπως λίπη και έλαια (φυσικές λιπαρές αλκοόλες). Τα μείγματα λιπαρών αλκοολών χρησιμοποιούνται στη σύνθεση των αλκυλογλυκοσιδίων για τη δημιουργία του υδρόφοβου τμήματος του μορίου. Οι φυσικές λιπαρές αλκοόλες ελήφθησαν με μετεστεροποίηση και διαχωρισμό λίπους και λίπους (τριγλυκερίδια) για να σχηματίσουν τον αντίστοιχο μεθυλεστέρα λιπαρού οξέος και υδρογονώθηκαν. Ανάλογα με το μήκος της απαιτούμενης αλκυλικής αλυσίδας λιπαρής αλκοόλης, τα κύρια συστατικά είναι έλαια και λίπη: λάδι καρύδας ή φοινικοπυρηνέλαιο για τη σειρά C12-14 και λίπος, φοινικέλαιο ή κραμβέλαιο για τις λιπαρές αλκοόλες C16-18.
1.2 Πηγή υδατανθράκων
Το υδρόφιλο τμήμα του μορίου του αλκυλοπολυγλυκοσιδίου προέρχεται από έναν υδατάνθρακα.
Οι μακρομοριακοί υδατάνθρακες και οι μονομερείς υδατάνθρακες βασίζονται στο άμυλο του
καλαμπόκι, σιτάρι ή πατάτα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρώτες ύλες για την παρασκευή αλκυλογλυκοσιδίων. Για παράδειγμα, οι πολυμερείς υδατάνθρακες περιλαμβάνουν χαμηλά επίπεδα αποικοδόμησης αμύλου ή σιροπιού γλυκόζης, ενώ οι μονομερείς υδατάνθρακες μπορεί να είναι οποιαδήποτε μορφή γλυκόζης, όπως άνυδρη γλυκόζη, μονοϋδρική γλυκόζη ή σιρόπι γλυκόζης υψηλής αποικοδόμησης.
Η επιλογή πρώτων υλών επηρεάζει όχι μόνο το κόστος των πρώτων υλών, αλλά και το κόστος παραγωγής.
Σε γενικές γραμμές, το κόστος των πρώτων υλών αυξάνεται με τη σειρά αμύλου/σιρόπι γλυκόζης/μονοϋδρικής γλυκόζης/γλυκόζης χωρίς νερό, ενώ οι απαιτήσεις για εξοπλισμό εργοστασίων και ως εκ τούτου το κόστος παραγωγής μειώνονται με την ίδια σειρά. (Εικόνα 1)