Μέσω της πολυλειτουργικότητας των υδατανθράκων, οι αντιδράσεις Fischer που καταλύονται από οξύ, ρυθμίζονται ώστε να παράγουν ένα μείγμα ολιγομερών στο οποίο κατά μέσο όρο περισσότερες από μία μονάδες γλυκοζυλίωσης είναι προσαρτημένες σε μια μικροσφαίρα αλκοόλης. Ο μέσος αριθμός μονάδων γλυκόζης που συνδέονται με μια αλκοολική ομάδα περιγράφεται ως ο (μέσος) βαθμός πολυμερισμού (DPI). Το Σχήμα 2 δείχνει την κατανομή για έναν αλκυλοπολυγλυκοζίτη με DP=1,3. Σε αυτό το μείγμα, η συγκέντρωση των μεμονωμένων ολιγομερών (μονο-, δι-, τρι-,-, γλυκοζίτη) εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αναλογία γλυκόζης προς αλκοόλη στο μείγμα αντίδρασης. Ο μέσος βαθμός πολυμερισμού (DP) είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό όσον αφορά τη φυσική χημεία και τις εφαρμογές των αλκυλοπολυγλυκοζιτών. Σε μια κατανομή ισορροπίας, ο DP- για ένα δεδομένο μήκος αλκυλο αλυσίδας- συσχετίζεται καλά με βασικές ιδιότητες του προϊόντος, όπως η πολικότητα, η διαλυτότητα κ.λπ. Κατ' αρχήν, αυτή η κατανομή ολιγομερών μπορεί να περιγραφεί από τον PJFlory για την περιγραφή της κατανομής ολιγομερών προϊόντων που βασίζονται σε πολυλειτουργικά μονομερή και μπορεί επίσης να εφαρμοστεί σε αλκυλοπολυγλυκοζίτες. Αυτή η τροποποιημένη εκδοχή της κατανομής Flory περιγράφει τους αλκυλοπολυγλυκοζίτες ως ένα μείγμα στατιστικά κατανεμημένων ολιγομερών.
Η περιεκτικότητα των μεμονωμένων ειδών στο μείγμα ολιγομερών μειώνεται με την αύξηση του βαθμού πολυμερισμού. Η κατανομή των ολιγομερών που προκύπτει από αυτό το μαθηματικό μοντέλο συμφωνεί με τα αναλυτικά αποτελέσματα (βλ. Κεφάλαιο 3). Με απλά λόγια, ο μέσος βαθμός πολυμερισμού (DP) των μειγμάτων αλκυλοπολυγλυκοζίτη μπορεί να υπολογιστεί από το γραμμομοριακό ποσοστό pi του αντίστοιχου ολιγομερούς είδους "i" στο μείγμα γλυκοζίτη (Σχήμα 2)